ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗΝ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑ

ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗΝ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑ

Α) Η ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΤΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

Η αστρολογία εκφράζει την αντίληψη της ΕΝΟΤΗΤΑΣ του ανθρώπου με το Σύμπαν. Η επιστήμη εξακολουθεί να θεωρεί τον άνθρωπο σαν μία μεμονωμένη οντότητα, που εμφανίστηκε και αναπτύχθηκε πάνω στη Γη και που είναι ξεκομμένη από το υπόλοιπο Σύμπαν. Ουσιαστικά, όμως, η Γη δεν είναι παρά ένας κόκκος άμμου που πλέει μέσα στην αβυσσαλέα θάλασσα του Σύμπαντος, μία θάλασσα που την διαπερνούν συνεχώς πανίσχυρα κοσμικά ρεύματα. Η ίδια η Γη στην πραγματικότητα δεν είναι παρά ένα απειροελάχιστο κομμάτι της σάρκας του Σύμπαντος, και σε τελική ανάλυση και ο άνθρωπος δεν είναι παρά ένα απειροελάχιστο - απειροελάχιστο κομμάτι του Σύμπαντος. Πως είναι δυνατόν, λοιπόν, ο άνθρωπος, η Γη και το Σύμπαν να είναι τρία ανεξάρτητα πράγματα, ολότελα ξεκομμένα το ένα από το άλλο;

Τα τελευταία χρόνια μας έγινε συνείδηση το ότι υπάρχει μία ενότητα σε όλα τα πράγματα πάνω στη Γη. Όλα τα μέρη της Γης συνδέονται κατά κάποιον τρόπο μεταξύ τους. Όταν οι καταπατητές καταστρέφουν τα δάση του Αμαζονίου τότε οι συνέπειες αυτής της καταστροφής δεν αφορούν μόνο στους ντόπιους πληθυσμούς αλλά απλώνονται σε όλη τη Γη, γιατί ο Αμαζόνιος είναι η κυριότερη εστία παραγωγής οξυγόνου στον πλανήτη μας. Όσο, λοιπόν, καταστρέφεται τόσο μειώνεται το οξυγόνο στην Αμερική, στην Ευρώπη, στην Ασία, παντού. Όταν σημειώθηκε διαρροή ραδιενέργειας στο Τσερνομπίλ δεν μολύνθηκε μόνο το Τσερνομπίλ αλλά όλη η Γη. Όταν μολύνεται η Αδριατική δεν μολύνεται μόνο η Ιταλία αλλά και το Ιόνιο, η Μεσόγειος ολόκληρη. Κανένα σημείο πάνω στη Γη δεν είναι ολότελα ξεκομμένο από τα υπόλοιπα. Όλα συνδέονται μεταξύ τους και αποτελούν μία μεγάλη ΕΝΟΤΗΤΑ. Η δική μας η γενιά είναι η πρώτη, στην ιστορία της ανθρωπότητας, που συνειδητοποίησε αυτή την Ενότητα. Και αφού είμαστε βέβαιοι, πλέον, ότι υπάρχει μία Ενότητα ανάμεσα στον άνθρωπο και στο άμεσο, γήινο περιβάλλον του δεν είναι λογικό να υποθέσουμε ότι υπάρχει Ενότητα και ανάμεσα στον άνθρωπο και στο ευρύτερο, κοσμικό του περιβάλλον;

Τον τελευταίο αιώνα η επιστήμη επιβεβαίωσε το γεγονός ότι ο κόσμος μας δεν είναι γραμμικός αλλά - όπως συμβαίνει με τις ρώσικες κούκλες “Μάτρουσκα” - συντίθεται από διαδοχικούς κύκλους, που κατά κάποιον τρόπο εμπεριέχονται ο ένας μέσα στον άλλο. Θα καταλάβουμε καλύτερα αυτή την έννοια εάν πάρουμε σαν σημείο αναφοράς τον άνθρωπο. Το ανθρώπινο σώμα αποτελείται από όργανα, καθένα από τα οποία αποτελείται από ιστούς, καθένας από τους οποίους αποτελείται από κύτταρα, καθένα από τα οποία αποτελείται από υποκυτταρικά σωματίδια, καθένα από τα οποία αποτελείται από μόρια, καθένα από τα οποία αποτελείται από άτομα, καθένα από τα οποία αποτελείται από άλλα πυρηνικά υποσωματίδια και ποιος ξέρει μέχρι που συνεχίζεται η αλυσιδωτή αυτή διαδοχή μικροσυστημάτων!

Ας ξαναγυρίσουμε, όμως, στο σημείο εκκίνησης μας, στον άνθρωπο. Ο κάθε άνθρωπος ανήκει σε μια οικογένεια, η οποία ζει σε μία περιοχή, σε μια γειτονιά που είναι τμήμα ενός χωριού ή μίας συνοικίας που ανήκει σε μία πόλη, που ανήκει σε έναν νομό, που ανήκει σε ένα κράτος, που ανήκει σε μία ήπειρο, που ανήκει στον πλανήτη Γη, που ανήκει στο Ηλιακό μας σύστημα, που ανήκει στον Γαλαξία μας, που ανήκει σε ένα σμήνος Γαλαξιών, που τελικά ανήκει στο Σύμπαν - που και το ίδιο μπορεί να ανήκει κάπου αλλού!

Κανείς δεν ξέρει που σταματάει αυτή η ατέρμονη διαδοχή μακροσυστημάτων. Σημασία έχει να καταλάβουμε ότι ο κόσμος μας συντίθεται από μία διαδοχή συστημάτων, καθένα από τα οποία βρίσκεται σε αλληλουχία με τα υπόλοιπα. Το ευρύτερο σύστημα του Σύμπαντος (που συμπεριλαμβάνει κάθε τι που βρίσκεται έξω από τα όρια της Γης) το ονομάζουμε “ΜΑΚΡΟΚΟΣΜΟ” ενώ το ευρύτερο σύστημα της Γης (στο οποίο συμπεριλαμβάνεται ο άνθρωπος) το ονομάζουμε “ΜΙΚΡΟΚΟΣΜΟ”. Σύμφωνα με τα πιστεύω τα αστρολογίας, ο Μακρόκοσμος και ο Μικρόκοσμος βρίσκονται σε στενή αλληλουχία. Ο Μακρόκοσμος αντανακλάται στον Μικρόκοσμο και ο Μικρόκοσμος αντανακλάται στον Μακρόκοσμο. Κάθε αλλαγή, λοιπόν, στον Μακρόκοσμο (π.χ. μία αλλαγή στις θέσεις των πλανητών) συνεπάγεται αυτόματα και μία αλλαγή κάτω εδώ στη Γη, μία αλλαγή σε κάθε άνθρωπο ξεχωριστά - αφού o κάθε άνθρωπος αποτελεί και έναν ιδιαίτερο, ξεχωριστό Μικρόκοσμο. Ο άνθρωπος είναι ένας Μικρόκοσμος που έχει πλαστεί κατ' αντανάκλαση του Μακρόκοσμου. Ο Μακρόκοσμος, όμως, (το Σύμπαν, δηλαδή) δεν είναι σταθερός, αλλά μεταβάλλεται αέναα. Έτσι, ανάλογα με τη χρονική στιγμή που έχει γεννηθεί ο κάθε άνθρωπος αντανακλά και μία διαφορετική πλευρά του Σύμπαντος. Ουσιαστικά, κάθε φορά που γεννιέται ένας άνθρωπος ενσαρκώνεται - μέσα από αυτόν - και μία διαφορετική πτυχή του Σύμπαντος!

Υπάρχει, λοιπόν, μία διαρκής αλληλεπίδραση ανάμεσα στον άνθρωπο και στο Σύμπαν. Αυτό αποτελεί, πλέον, βεβαιότητα για την αστρολογία, αφού έχει διαπιστωθεί μέσα από παρατηρήσεις χιλιετιών. Ωστόσο, οι επιστήμονες (εξαιρουμένων μερικών όπως του Percy Seymour, που διδάσκει αστρονομία στο Πανεπιστήμιο του Πλίμουθ της Αγγλίας) δεν συμμερίζονται τις απόψεις της αστρολογίας. Παραδέχονται, μεν, ότι ο άνθρωπος δέχεται κάποιες επιδράσεις από τον Μακρόκοσμο (όπως είναι π.χ. οι κοσμικές ακτινοβολίες, ο Ηλιακός άνεμος, η βαρυτική έλξη της Σελήνης στη Γη κ.λ.π.) αλλά σε καμία περίπτωση δεν παραδέχονται ότι οι ουράνιες μεταβολές αντανακλώνται νομοτελειακά στη Γη και στους ανθρώπους. Οι περισσότεροι επιστήμονες απορρίπτουν δογματικά την αστρολογία, χωρίς καν να μπουν στον κόπο να τη μελετήσουν. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι η αστρολογία είναι απάτη. Κανείς από τους σημερινούς επιστήμονες δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι κατέχει την απόλυτη γνώση. Πολλά από τα πράγματα που υποστήριζε η επιστήμη πριν από 120 χρόνια προκαλούν γέλιο στους σημερινούς επιστήμονες. Αντίστοιχα, μερικά από τα πράγματα που υποστηρίζουν οι σημερινοί επιστήμονες θα προκαλούν γέλιο στους επιστήμονες του 22ου αιώνα!

Μόλις δύο αιώνες πίσω θριάμβευε στην επιστήμη η καρτεσιανή λογική (ο ακραίος, δηλαδή, ορθολογισμός και η μηχανιστική αντίληψη του κόσμου). Ο άνθρωπος, τότε, είχε πιστέψει ότι είχε καταφέρει να αποκωδικοποιήσει τους νόμους του Σύμπαντος, ότι είχε μπει στο μυαλό του Δημιουργού! Στο αλαζονικό τους παραλήρημα οι επιστήμονες εκείνης της εποχής είχαν κυριολεκτικά εξοβελίσει την αστρολογία. Και να, όμως, που στις αρχές του 20ου αιώνα κάποιες καινούργιες ανακαλύψεις - κυρίως στον χώρο της φυσικής - ανέτρεψαν την καρτεσιανή λογική και την αντικατέστησαν με τη λογική της σχετικότητας και των πιθανοτήτων. Ο κόσμος μας έπαψε, στο μυαλό των επιστημόνων, να έχει μία γραμμική, μηχανιστική υπόσταση. Όλα είναι, πλέον, σχετικά και τα πράγματα δεν μπορούν να προσδιοριστούν με έναν απόλυτο τρόπο αλλά μέσα από τους νόμους των πιθανοτήτων. Και όσο περνούν τα χρόνια, τόσο η επιστήμη ανακαλύπτει έναν όλο και πιο πολύπλοκο κόσμο, τον οποίο ο καρτεσιανός τρόπος σκέψης αδυνατεί να εξηγήσει. Στους πυρήνες των ατόμων, για παράδειγμα, αλλά και στο απώτερο Σύμπαν συμβαίνουν φαινόμενα που θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν τουλάχιστον παράδοξα. Πλέον, μία καινούργια θεωρία έχει αρχίσει να κατακτά έδαφος, η θεωρία του Χάους!

Η επιστήμη, σήμερα, δεν έχει μόνο απομακρυνθεί από την καρτεσιανή λογική - που κάποτε ακολουθούσε τυφλά - αλλά έχει αρχίσει να προσεγγίζει και κάποιες μυστικιστικές αντιλήψεις! Ίσως, τελικά, στο άμεσο μέλλον αποκαλυφθεί ο κρυφός σύνδεσμος του ανθρώπου με το υπόλοιπο Σύμπαν. Με τους υφιστάμενους, πάντως, νόμους της αστροφυσικής είναι αδύνατο να εξηγήσουμε την αστρολογική επίδραση των ουράνιων σωμάτων στον άνθρωπο. Ούτε οι βαρυτικές επιδράσεις των πλανητών, ούτε οι ηλεκτρομαγνητικές τους ακτινοβολίες δικαιολογούν μία τέτοια νομοτελειακή σχέση. Υπάρχει κάτι άλλο, βαθύτερο, που αδυνατεί σήμερα να συλλάβει ο ανθρώπινος νους. Προς το παρόν, μόνο διαισθητικά και 'υπέρλογα' μπορούμε να νιώσουμε τον δεσμό του ανθρώπου με το Σύμπαν!

Το ωροσκόπιο του καθενός από εμάς είναι μοναδικό. Σε ολόκληρο τον κόσμο δεν υπάρχουν δύο ωροσκόπια που να είναι απολύτως όμοια. Ακόμη και στην περίπτωση που δύο άνθρωποι γεννήθηκαν την ίδια, ακριβώς, στιγμή είναι απίθανο να έχουν γεννηθεί και στο ίδιο σημείο. Τόσο ο χρόνος όσο και ο χώρος είναι σημαντικές παράμετροι στην αστρολογία. Ο χρόνος εξηγήσαμε ήδη το γιατί: επειδή κάθε στιγμή αντανακλάται στη Γη μία διαφορετική πλευρά του Σύμπαντος. Ο χώρος, πάλι, είναι εξίσου σημαντικός, γιατί σε μία συγκεκριμένη χρονική στιγμή κάθε σημείο πάνω στη Γη 'βλέπει' ένα διαφορετικό κομμάτι του ουρανού, οπότε δέχεται διαφορετικές κοσμικές επιδράσεις. Έτσι, αν θέλουμε να καταστρώσουμε ένα τεχνικά τέλειο ωροσκόπιο χρειάζεται να ξέρουμε, με ακρίβεια δευτερολέπτων, τόσο την ακριβή στιγμή γέννησης του ανθρώπου (και σαν τέτοια η αστρολογία θεωρεί τη στιγμή αποκοπής του ομφάλιου λώρου μάνας - παιδιού), όσο και τις ακριβείς συντεταγμένες του σημείου γέννησης του. Τέτοια ακρίβεια, όμως, είναι δύσκολο να επιτευχθεί και έτσι συνήθως αρκούμαστε σε προσεγγίσεις μερικών λεπτών για την στιγμή αποκοπής του λώρου ενώ σαν συντεταγμένες του σημείου γέννησης θεωρούμε εκείνες του κέντρου της πόλης στην οποία έλαβε χώρα η γέννηση (ή της πλησιέστερης πόλης αν κάποιος έχει γεννηθεί στην ύπαιθρο).

Σε κάθε περίπτωση, μία διαφορά πέντε μόνο λεπτών μπορεί να διαφοροποιήσει σημαντικά τα ωροσκόπια π.χ. δύο διδύμων και αντίστοιχα μία διαφορά κάποιων χιλιομέτρων μπορεί να διαφοροποιήσει τα ωροσκόπια δύο ανθρώπων που γεννήθηκαν την ίδια, ακριβώς, χρονική στιγμή. Το ωροσκόπιο μας είναι μοναδικό και δεν ταυτίζεται με το ωροσκόπιο κανενός άλλου ανθρώπου. Και δεν μιλάμε μόνο για τους ανθρώπους που είναι ζωντανοί αλλά και για εκείνους που υπήρξαν στο παρελθόν, όπως και για εκείνους που θα γεννηθούν στο μέλλον. Εφόσον το ωροσκόπιο μας αντανακλά μία στιγμιαία κατάσταση του αέναα μεταβαλλόμενου Σύμπαντος, η κατάσταση αυτή είναι μοναδική και μη επαναλαμβανόμενη. Αργότερα θα δούμε, με αστρολογικούς όρους, το πως τεκμηριώνεται αυτή η μοναδικότητα. Προς το παρόν, κρατάμε τη σημαντική αυτή διαπίστωση της αστρολογίας: ο κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός, τόσο μέσα στο Σύμπαν όσο και μέσα στους αιώνες!

Β) Η ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

Η αστρολογία έχει ακολουθήσει μία έντονα εξελικτική πορεία μέσα στους αιώνες. Σε αυτή την πορεία ξεχωρίζουν τρεις ιδιαίτερες φάσεις: η πρώτη ξεκινάει κάπου στην παλαιολιθική εποχή και κρατάει μέχρι, περίπου, τον 4ο π.Χ. αιώνα. Είναι η φάση της λεγόμενης "οιωνοσκοπικής" αστρολογίας. Στη φάση αυτή γεννιέται και αναπτύσσεται η αστρολογία, με την αρχέγονη μορφή των χρησμών που ερμηνεύουν απλοϊκά τα πιο εντυπωσιακά ουράνια φαινόμενα. Στη δεύτερη φάση, έχουμε το πέρασμα της αστρολογίας από την "οιωνοσκοπική" στην "ωροσκοπιακή" της μορφή (4ος π.Χ. αιώνας και εντεύθεν). Στη φάση αυτή εμφανίζεται για πρώτη φορά το ωροσκόπιο, περίπου με τη μορφή που το γνωρίζουμε σήμερα. Η συμβολή των Ελλήνων σε αυτή την εξέλιξη είναι τεράστια. Είχε γίνει, βέβαια, προεργασία από τους Μεσοποτάμιους, οι οποίοι είχαν συσσωρεύσει στις βιβλιοθήκες τους έναν τεράστιο όγκο αστρονομικών και αστρολογικών γνώσεων. Αυτές οι γνώσεις πέρασαν - μετά την κατάκτηση της Μεσοποταμίας από τον Μέγα Αλέξανδρο - στα χέρια των Ελλήνων. Η μεταβίβαση αυτή αποδείχτηκε ιδιαίτερα ευτυχής για την αστρολογία. Οι Έλληνες πήραν την οιωνοσκοπική αστρολογία (τους απλούς χρησμούς, δηλαδή, που ήταν χαραγμένοι πάνω σε πήλινες πλάκες) και την "πάντρεψαν" με τις προσφιλείς σε αυτούς φιλοσοφικές, γεωμετρικές και μαθηματικές αρχές. Από τον γάμο αυτό προέκυψε η ωροσκοπιακή αστρολογία, που γνωρίζουμε σήμερα. Μετά τη μεγάλη αυτή αστρολογική επανάσταση, που έκαναν οι αρχαίοι έλληνες, ακολούθησαν δύο σχεδόν χιλιετίες σχετικής στασιμότητας.

Η τρίτη σημαντική φάση στην εξέλιξη της αστρολογίας σημειώθηκε μόλις στον προηγούμενο αιώνα. Η φάση αυτή προέκυψε από το πάντρεμα της αστρολογίας με την ανθρωπιστική ψυχολογία και με τις ανατολικές φιλοσοφίες (Τάο, Ινδουισμό). Από το πάντρεμα αυτό γεννήθηκε μία ολότελα καινούργια αστρολογία, η οποία επικεντρώθηκε στον άνθρωπο και όχι στα γεγονότα, Η σύγχρονη αυτή αστρολογία δεν δίνει, πλέον, τόση έμφαση στην πρόβλεψη των γεγονότων αλλά στην ατομική εξέλιξη του ανθρώπου, μέσα από τη συνειδητοποίηση του δυναμικού που υπάρχει στο ωροσκόπιο του. Πρόκειται για τη δεύτερη μεγάλη επανάσταση στην αστρολογία, που την ξεκίνησε κυρίως ο Γαλλοαμερικάνος Dane Rudhyar στα μέσα της δεκαετίας του 1930. Η καινούργια αυτή αστρολογία ονομάζεται "ανθρωπιστική", γιατί αναβάθμισε τον ρόλο και την αξία του ανθρώπου στο ωροσκόπιο και μας έκανε να δούμε διαφορετικά τη σχέση του ίδιου με το Σύμπαν!

Ας δούμε, όμως, πιο συγκεκριμένα τις διαφορές της παλιάς, μοιρολατρικής αστρολογίας με τη σύγχρονη, ανθρωπιστική αστρολογία. Η πρώτη - που μέχρι και πριν λίγες δεκαετίες κυριαρχούσε παγκόσμια και που κάπου συνεχίζει να κυριαρχεί εδώ στην Ελλάδα, ειδικά ανάμεσα σε όσους προσεγγίζουν επιδερμικά την αστρολογία - θεωρούσε τον κάθε άνθρωπο σαν έρμαιο της μοίρας του, και επομένως έρμαιο του ωροσκοπίου του. Υπήρχαν δύο κατηγορίες αστρολογικών επιδράσεων: οι καλές και οι κακές εκείνες. Ο τρόπος ερμηνείας του ωροσκοπίου ήταν μοιρολατρικός, του τύπου : 'ο Άρης κάνει τετράγωνο με τον Ουρανό σου και αυτό σημαίνει ότι θα πάθεις κάποιο ατύχημα'. Ο παραδοσιακός αστρολόγος έπαιζε, ουσιαστικά, το ρόλο του μάντη, του προφήτη που έπρεπε να προβλέψει όλα όσα έμελλαν να συμβούν στη ζωή του πελάτη του, σαν να ήταν αυτά προδιαγραμμένα και σαν ο πελάτης του να ήταν παντελώς άβουλος και αμέτοχος στην εξέλιξη των γεγονότων της ζωής του. Οι προβλέψεις επικεντρώνονταν κυρίως σε τρία θέματα : στην υγεία, στα αισθηματικά και στα οικονομικά. Το είδος αυτό της αστρολογίας επικράτησε γιατί "χάιδευε" τον πελάτη. Του πέρναγε το μήνυμα ότι δεν ευθύνεται ο ίδιος για την πορεία της ζωής του αλλά τα αστέρια και γενικά κάποιες ανώτερες από αυτόν δυνάμεις. Τον απάλλασσε, έτσι, από το μερίδιο ευθύνης που του αναλογούσε και από τον πόνο που θα συνεπαγόταν η εξέλιξη του!

Η ανθρωπιστική αστρολογία, σε αντίθεση με την μοιρολατρική, αντιμετωπίζει 'ολιστικά' τον άνθρωπο. Το σημαντικό για αυτήν δεν είναι το αν θα πάει καλά ένας άνθρωπος σε κάποιους μεμονωμένους τομείς της ζωής του (οικονομικά, ερωτικά κ.λ.π.) αλλά το κατά πόσο ο άνθρωπος αυτός έχει βρει την αληθινή του φύση, το κατά πόσο βρίσκεται σε αρμονία με το Σύμπαν. Ή, για να το θέσουμε με αστρολογικούς όρους, το κατά πόσο έχει καλλιεργήσει και αναπτύξει το δυναμικό που υπάρχει στο ωροσκόπιο του. Ο ανθρωπιστής αστρολόγος βλέπει το ωροσκόπιο σαν ένα είδος κώδικα, που δείχνει το ποιες εμπειρίες χρειάζεται να βιώσει ο άνθρωπος για να πραγματοποιήσει αυτά που στο ωροσκόπιο του υπάρχουν σαν απλές δυνατότητες. Για να χρησιμοποιήσουμε τα λόγια του θεμελιωτή της ανθρωπιστικής αστρολογίας Dane Rudhyar (Ντέϊν Ράντγιαρ): 'ο ουσιαστικός σκοπός της αστρολογίας δεν είναι, τόσο, να μας πει τι θα συναντήσουμε στον δρόμο μας, αλλά να μας εξηγήσει γιατί πρέπει να το συναντήσουμε αυτό και να μας προτείνει τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να το αντιμετωπίσουμε. Το σημαντικό δεν είναι η πρόβλεψη ενός γεγονότος, αλλά ο προσδιορισμός της στάσης που θα πρέπει να κρατήσει κάποιος απέναντι σε αυτό το γεγονός, έτσι ώστε να αποκομίσει από αυτό τα καλύτερα δυνατά αποτελέσματα για την προσωπική του εξέλιξη.

Είναι φανερό, λοιπόν, ότι η φιλοσοφία της ανθρωπιστικής αστρολογίας είναι διαμετρικά αντίθετη με τη φιλοσοφία της μοιρολατρικής εκείνης. Οι τρεις βασικές αρχές που διέπουν την ανθρωπιστική αστρολογία είναι οι εξής:

1) Ο άνθρωπος δεν είναι σκλάβος του ωροσκοπίου του και επομένως δεν είναι σκλάβος της μοίρας του. Μέσα από τη συνεχή αλληλεπίδραση του με τις κοσμικές δυνάμεις διαμορφώνει, σε μεγάλο βαθμό, ο ίδιος την μοίρα του.

2) Δεν υπάρχουν καλά ή κακά ζώδια, καλοί ή κακοί πλανήτες, καλά ή κακά στοιχεία σε ένα ωροσκόπιο. Όλα τα αστρολογικά στοιχεία είναι 'καλά', από τη στιγμή που βοηθούν τον άνθρωπο να αναπτύξει το δυναμικό του και να εξελιχτεί.

3)  Όλα τα ωροσκόπια είναι εξίσου σημαντικά και ενδιαφέροντα. Ένας αστρολόγος θα πρέπει να είναι ικανός να αναδεικνύει τα σημεία εκείνα που καθιστούν το κάθε ωροσκόπιο σημαντικό και ενδιαφέρον.

Οι αρχές αυτές θεμελιώνουν μία καινούργια αστρολογία, που έχει αρχίσει να επικρατεί παγκόσμια και που θα αποτελέσει τον άξονα πάνω στον οποίο θα κινηθεί η αστρολογία της τρίτης χιλιετίας μ.Χ. Καθώς οι χιλιετίες αλλάζουν, αλλάζει και το επίπεδο συνείδησης του ανθρώπου. Τον άνθρωπο της σύγχρονης εποχής, της εποχής του Υδροχόου, δεν τον καλύπτει πλέον η μοιρολατρική αστρολογία - που στην ουσία είναι το προϊόν της ανθρώπινης συνείδησης μίας προγενέστερης εποχής, εκείνης των Ιχθύων. Σήμερα που κατευθυνόμαστε ιλιγγιωδώς προς το ύστατο όριο, εκείνο της αποκρυπτογράφησης των μεγαλύτερων μυστικών της ζωής, χρειαζόμαστε μία αστρολογία υψηλότερης συνείδησης, ικανή να μας διαφωτίζει και να μας ανοίγει τον δρόμο στις όλο και πιο χαοτικές συνθήκες που διαμορφώνονται γύρω μας. Η ανθρωπιστική αστρολογία αποτελεί μία μεγάλη επανάσταση, μία επανάσταση που ξεκίνησε σχεδόν αθόρυβα πριν από μερικές δεκαετίες και που βρίσκεται ακόμη σε εξέλιξη. Είναι βέβαιο ότι οι αυριανοί μελετητές της ιστορίας της αστρολογίας θα καταγράφουν την εποχή μας σαν εποχή στη διάρκεια της οποίας εκδηλώθηκε η δεύτερη μεγάλη αστρολογική επανάσταση (η "ανθρωπιστική" εκείνη, μετά την "ωροσκοπιακή" που είχε λάβει χώρα στην ελληνιστική περίοδο).

Γ) ΟΙ ΚΛΑΔΟΙ ΤΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

Μία από τις θεμελιώδεις αρχές τις αστρολογίας είναι ότι ο Μακρόκοσμος (το Σύμπαν, το Ηλιακό μας Σύστημα) αντανακλάται στον Μικρόκοσμο (στο γήινο, καθημερινό μας περιβάλλον, στον ίδιο μας τον εαυτό κ.λ.π.). Από αυτή την άποψη, δεν υπάρχει καμία κατάσταση πάνω στη Γη, όσο ιδιαίτερη και σπάνια, που να μην αναλύεται αστρολογικά! Όλα τα ορατά πράγματα (ακόμη και το ίδιο το Σύμπαν) έχουν μία αρχή και ένα τέλος. Ότι, όμως, έχει μία αρχή, ότι έχει γεννηθεί μέσα στον χρόνο (άνθρωπος, ζώο, πράγμα, κατάσταση, σχέση, ομάδα, ιδέα, θεσμός, κράτος κ.λ.π.) έχει και ένα αντίστοιχο ωροσκόπιο. Αυτό το αντιλήφθηκαν οι αστρολόγοι της αρχαιότητας, γιατί από κάποια στιγμή και έπειτα άρχισαν να εφαρμόζoυν την αστρολογία σε κάθε κατάσταση που αντιμετώπιζαν, σε κάθε ερώτημα που έκαναν στον εαυτό τους. Έτσι, στο πέρασμα των αιώνων ξεπετάχτηκαν από τον βασικό κορμό της αστρολογίας διάφορα παρακλάδια. Ας δούμε, συνοπτικά, τα κυριότερα:

- ΓΕΝΕΘΛΙΑΛΟΓΙΚΗ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑ: Είναι ο πιο γνωστός και διαδομένος κλάδος της αστρολογίας: αυτή που ειδικεύεται στην κατάστρωση, ανάλυση και ερμηνεία του γενέθλιου ωροσκοπίου ενός ανθρώπου.

- ΣΥΝΑΣΤΡΙΑ: Είναι η αστρολογία των ανθρώπινων σχέσεων και ιδιαίτερα των ερωτικών εκείνων. Συγκρίνοντας τα ωροσκόπια των μελών μίας σχέσης μπορούμε να προσδιορίσουμε τα μεταξύ τους αρμονικά και δυσαρμονικά σημεία, τις μελλοντικές κατευθύνσεις που μπορεί να πάρει η σχέση τους κ.λ.π.

- ΚΟΣΜΙΚΗ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑ: Είναι η αστρολογία που ειδικεύεται στα ωροσκόπια 'μεγάλης κλίμακας', στα ωροσκόπια δηλαδή των κρατών, των πολιτικών κομμάτων, των μεγάλων γεγονότων (πόλεμοι, ατυχήματα, φυσικές καταστροφές κ.λ.π.). Είναι γνωστή και σαν 'Πολιτική Αστρολογία'.

- ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑ: Η αστρολογία αυτή εφαρμόζεται κυρίως στον χώρο των επιχειρήσεων. Μελετά την οικονομική πορεία μίας εταιρίας, μίας επιχείρησης (αλλά και ενός κράτους, του χρηματιστηρίου κ.λ.π.). Προσδιορίζει το πότε και το πως μία εταιρεία μπορεί να αποκτήσει κέρδη, το ποιες είναι οι ευνοϊκές ημερομηνίες για αγοραπωλησίες κ.λ.π.

- ΙΑΤΡΙΚΗ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑ: Ένας κλάδος ανεπτυγμένος ήδη από την αρχαιότητα. Το ανθρώπινο σώμα θεωρείται σαν μία μικρογραφία του ηλιακού μας συστήματος, σαν ένας Μικρόκοσμος σε επικοινωνία με τον Μακρόκοσμο. Κάθε τμήμα του σώματος μας, κάθε όργανο του, συνδέεται με ένα συγκεκριμένο ζώδιο. Η όποια οργανική ανωμαλία του σώματος οφείλεται σε συγκεκριμένες αστρολογικές επιδράσεις. Αφού αναλύσουμε το ωροσκόπιο του ασθενή, προσδιορίζουμε τα κατάλληλα βότανα, τα ιχνοστοιχεία και τα άλατα που θεωρητικά είναι ικανά να αποκαταστήσουν την ισορροπία στον οργανισμό του. Η Ιατρική Αστρολογία μας παρέχει τη δυνατότητα να προβλέπουμε τις μελλοντικές τάσεις της υγείας του ατόμου.

- ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑ: Είναι ένας από τους πιο σύγχρονους και δυναμικούς κλάδους της αστρολογίας. Ουσιαστικά, η ψυχολογία και η αστρολογία πραγματεύονται το ίδιο αντικείμενο: την ανάλυση του εσωτερικού δυναμικού των ανθρώπων και τον προσδιορισμό των δυσαρμονιών που υπάρχουν εκεί. Η γλώσσα της ψυχολογίας (εκείνη των αρχετύπων και των συμβόλων) μοιάζει πολύ με τη γλώσσα της αστρολογίας. Η συνεργασία των δύο έχει δώσει εντυπωσιακά αποτελέσματα. Δεν θα ήταν υπερβολή αν λέγαμε ότι ο πιο σύντομος δρόμος για να μπει κάποιος στην ψυχή ενός ανθρώπου είναι το ωροσκόπιο του! Αυτό μπορεί να μας δώσει σημαντικές ενδείξεις για την ψυχοσύνθεση του, για τα συμπλέγματα του, και για την παθολογία του. Επιπλέον, η Ψυχολογική Αστρολογία έχει τη δυνατότητα να προσδιορίζει τη μελλοντική ψυχική κατάσταση ενός ατόμου!

- ΕΚΛΟΓΙΚΗ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑ: Ο κλάδος αυτός αποκαλύπτει στους ενδιαφερόμενους την πιο ευνοϊκή, αστρολογικά, στιγμή για να κάνουν μία σημαντική κίνηση και για να αναλάβουν πρωτοβουλίες (ποια είναι π.χ. η πιο ευνοϊκή ημέρα και ώρα για να κάνουν τα εγκαίνια ενός μαγαζιού, για να αγοράσουν ένα αυτοκίνητο, για να παντρευτούν κ.λ.π.).

- ΩΡΙΑΙΑ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑ: Είναι ο κλάδος της αστρολογίας που έρχεται πιο κοντά στη μαντεία. Η Ωριαία Αστρολογία μπορεί, θεωρητικά, να 'μαντέψει' την απάντηση σε οποιαδήποτε ερώτηση. Το σημαντικό στοιχείο, εδώ, είναι η καταγραφή της ακριβούς χρονικής στιγμής που έγινε η ερώτηση. Για παράδειγμα, αν ο πελάτης ρωτήσει τον αστρολόγο 'που έχασα το δαχτυλίδι μου;'' αυτός πρέπει, πρώτα, να σημειώσει την ακριβή χρονική στιγμή που του έγινε αυτή η ερώτηση. Μετά, πρέπει να καταστρώσει το ωροσκόπιο αυτής της συγκεκριμένης στιγμής και μέσα από αυτό να αντλήσει, ακολουθώντας κάποιους συγκεκριμένους κανόνες, τις ενδείξεις για το που βρίσκεται το δαχτυλίδι του πελάτη του. Με την Ωριαία Αστρολογία μπορούμε, θεωρητικά, να προβλέψουμε την έκβαση οποιασδήποτε κατάστασης, αρκεί να μπορέσουμε να προσδιορίσουμε τη χρονική στιγμή που “μορφοποιήθηκε” στο μυαλό μας η σχετική ερώτηση!

- ΚΑΡΜΙΚΗ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑ: Ο κλάδος αυτός σχετίζεται με τις πιο "εσωτερικές", μεταφυσικές πτυχές της αστρολογίας. Βασίζεται στη θεωρία της μετενσάρκωσης. Η θεωρία αυτή υποστηρίζει ότι η τωρινή μας ενσάρκωση δεν είναι η μοναδική. Έχουμε ήδη ζήσει στο παρελθόν, στα σώματα άλλων ανθρώπων και θα ενσαρκωθούμε και πάλι στο μέλλον. Ο σκοπός αυτής της σειράς μετενσαρκώσεων μας είναι η εξέλιξη της ψυχής μας. Χρειάζεται να αποβάλλουμε κάθε πάθος και αδυναμία μας, για να εξελιχτούμε. Για κάθε σφάλμα που έχουμε διαπράξει σε προηγούμενες μετενσαρκώσεις μας θα πρέπει να εξιλεωθούμε στην τωρινή μας μετενσάρκωση. Παράλληλα, όποιος αδικεί συνανθρώπους του στην τωρινή του ενσάρκωση θα πρέπει να εξιλεωθεί στις μελλοντικές του εκείνες! Μέσα από την καρμική ανάλυση του γενέθλιου ωροσκοπίου μας μπορούμε να προσδιορίσουμε τον τωρινό βαθμό εξέλιξης μας - στη μακριά αλυσίδα των μετεμψυχώσεων μας - και επιπλέον τα διάφορα 'καρμικά χρέη' που έχουμε με τους ανθρώπους γύρω μας, τις καρμικές και μοιραίες σχέσεις μας κ.λ.π.

- ΑΡΜΟΝΙΚΕΣ: Τον πολλά υποσχόμενο αυτό κλάδο τον ανέπτυξε, πριν λίγες μόλις δεκαετίες, ο Άγγλος ερευνητής της αστρολογίας John Addey. Σε γενικές γραμμές, ο κλάδος των Αρμονικών δίνει έμφαση στη σχέση Αριθμολογίας - Αστρολογίας, αναπτύσσει μία 'ολιστική' ερμηνεία των πλανητικών όψεων και παραθέτει τρόπους εντοπισμού και ανάλυσης των πολλών 'υποωροσκοπίων', που - σαν Μικρόκοσμοι - εμπεριέχονται μέσα σε ένα κλασικό γενέθλιο ωροσκόπιο.

- ΑΣΤΡΟ-ΧΑΡΤΟ-ΓΕΩΓΡΑΦΙΑ: Είναι ο νεαρότερος, σε ηλικία, κλάδος της αστρολογίας, αφού αναπτύχθηκε μόλις πριν από λίγα χρόνια. Η κεντρική ιδέα της Αστρο-Χαρτο-Γεωγραφίας (όπως την ονόμασε ο ιδρυτής της Jim Lewis) είναι η εξής: εξαιτίας της αέναης περιστροφής της Γης, οι πλανητικές ενέργειες εστιάζονται, κάθε φορά, σε διαφορετικά της γεωγραφικά σημεία. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να δημιουργούνται “σχέσεις” ανάμεσα στους γενέθλιους πλανήτες ενός ατόμου και σε συγκεκριμένες περιοχές πάνω στη Γη. Αν το άτομο επισκεφτεί αυτές τις περιοχές θα ενεργοποιήσει τους αντίστοιχους πλανήτες. Εάν π.χ. η γενέθλια Αφροδίτη κάποιου περνάει "αστροχαρτογεωγραφικά" από την Χαβάη τότε αν αυτός πάει στη Χαβάη αυτόματα η Αφροδίτη του θα ενεργοποιηθεί (πολύ περισσότερο από ότι σε οποιοδήποτε άλλο σημείο της Γης) και μπορεί να συναντήσει εκεί τον μεγάλο έρωτα. Αντίστοιχα, εάν η γραμμή του Κρόνου του περνάει από το Λονδίνο και επισκεφτεί αυτή την πόλη θα ενεργοποιήσει έντονα τον Κρόνο του - και ενδεχομένως θα πετύχει σημαντικά πράγματα, εκεί, στον επαγγελματικό τομέα!

Αυτοί είναι οι κυριότεροι κλάδοι της αστρολογίας. Η αστρολογία, όπως και κάθε σύστημα γνώσεων, με το πέρασμα των χρόνων εξειδικεύεται όλο και περισσότερο και αναπτύσσει όλο και πυκνότερους κλάδους. Καταφέρνει, έτσι, να βρίσκεται διαρκώς σε επαφή με την αέναα εξελισσόμενη πραγματικότητα γύρω της. Βέβαια, πολλοί από τους κλάδους της αστρολογίας έχουν αναπτυχθεί σε προηγούμενους αιώνες και το περιεχόμενο τους δεν βρίσκεται σε απόλυτη συμφωνία με το πνεύμα της καινούργιας, ανθρωπιστικής αστρολογίας. Έτσι, ορισμένοι από αυτούς αναμένεται να υποστούν αναθεωρήσεις στο μέλλον.

Πηγή: Από το βιβλίο του Θωμά Γαζή, "Η ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑ ΣΤΗΝ ΤΡΙΤΗ ΧΙΛΙΕΤΙΑ".