Η ΜΠΑΤΑΡΙΑ ΤΗΣ ΒΑΓΔΑΤΗΣ Ένα «εκτός χρόνου» αντικείμενο μας έρχεται από την εξωτική Βαγδάτη. Σε μία ανασκαφή που έγινε στην περιφέρεια αυτής της πόλης ήρθε στο φως ένα περίεργο πήλινο «βαζάκι». Η κορυφή του ήταν σφραγισμένη με άσφαλτο (συνηθισμένο υλικό στην περιοχή) αλλά όταν οι αρχαιολόγοι άνοιξαν αυτό το βαζάκι ανακάλυψαν προς έκπληξη τους κάποια επεξεργασμένα μεταλλικά στελέχη μέσα του. Τα στελέχη αυτά ήταν ένας κούφιος χάλκινος κύλινδρος μέσα στον οποίο ήταν χωμένο ένα σιδερένιο «καρφί» - που δεν ακουμπούσε τον κύλινδρο.
Η κατασκευή και η διάταξη των υλικών μέσα στο συγκεκριμένο βαζάκι παραπέμπουν έντονα σε μία σημερινή μπαταρία. Και το εκπληκτικό είναι ότι το βάζο αυτό όντως λειτουργεί σαν μπαταρία. Το επιβεβαίωσε ένας Γερμανός αρχαιολόγος (ο Arne Eggebrecht) ο οποίος κατασκεύασε το 1970 ένα ακριβές αντίγραφο, το γέμισε με χυμό σταφυλιού και παρήγαγε ηλεκτρισμό. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αν κάποιος γεμίσει με ξύδι ή ακόμη και με σταφύλι το βαζάκι της Βαγδάτης τότε αυτό μετατρέπεται σε μπαταρία (κάποιοι ισχυρίζονται ότι δίνει ακόμη και 2 ολόκληρα Βολτ).
Αν το παράξενο βαζάκι της Βαγδάτης είναι μία αρχαία μπαταρία τότε βρισκόμαστε μπροστά σε ένα μεγάλο αίνιγμα. Πως είναι δυνατό να γνώριζαν οι άνθρωποι πριν 2000 χρόνια τον ηλεκτρισμό και να μπορούσαν μάλιστα να τον παράγουν μόνοι τους; Και ακόμη περισσότερο, τι τον ήθελαν τον ηλεκτρισμό, που ακριβώς τον χρησιμοποιούσαν; Για να ανάβουν ίσως κάποιους λαμπτήρες, για να κινούν μοτέρ ή κάποια άλλα μηχανήματα; Τότε πάει πολύ μακριά η «βαλίτσα». Πάντως, μέχρι σήμερα δεν έχουν βρεθεί αρχαίες ηλεκτρικές συσκευές.
Κάποιοι μελετητές ισχυρίζονται ότι τέτοιου τύπου μπαταρίες χρησιμοποιούσαν οι αρχαίοι κάτοικοι της Μεσοποταμίας για ιατρικούς σκοπούς, για να διεγείρουν συγκεκριμένα κέντρα του ανθρώπινου σώματος (αντίστοιχα των γνωστών μας «τσάκρας») και να θεραπεύουν έτσι τους ασθενείς. Κάποιοι άλλοι, πάλι, ισχυρίζονται ότι με τον ηλεκτρισμό αυτών των μπαταριών (συνδεδεμένων ίσως «εν σειρά») οι αρχαίοι «γαλβάνιζαν» μεταλλικά σκεύη (έχουν βρεθεί μεταλλικά αντικείμενα της ίδιας περιόδου που είναι πολύ φίνα επαργυρωμένα ή επιχρυσωμένα). Σε κάθε περίπτωση, το ηλεκτρικό ρεύμα ήταν κάτι πέρα από την κατανόηση του μέσου ανθρώπου εκείνης της εποχής και αναμφίβολα θα φάνταζε σαν κάτι το θεϊκό στα μάτια του.
Copyright: Μάρω Ιωαννίδου, περιοδικό Jupiter
(Τα πνευματικά δικαιώματα αυτής της μελέτης ανήκουν στη Μάρω Ιωαννίδου. Για να αναδημοσιεύετε σε άλλο δημόσιο μέσο μέρος αυτή τη δημοσίευση θα πρέπει να αναφέρετε ρητά τον παρόντα Ιστοτόπο και το ονοματεπώνυμο του ωσάνω μελετητή).