Η ΚΡΙΤΙΚΗ

Η ΚΡΙΤΙΚΗ

Γεια σας αγαπητοί μου φίλοι

Η κριτική... ένα ιδίωμα της εποχής... αλλά και όλων των εποχών!

Κατ' αρχήν η κριτική από άτομα που είτε μας αγαπούν, είτε όχι, δεν επιτρέπεται!  Η κριτική ασκείται πάντα, κατόπιν δικής μας επιθυμίας. Σε όποια άλλη περίπτωση, θεωρείται παρέμβαση!

Θα αναφερθώ κυρίως, στην κριτική που ασκείται από άτομα, χωρίς τη δική μας επιθυμία, που δεν μας αγαπούν ή μας ζηλεύουν ή νιώθουν κατώτερα από εμάς. Η κριτική αυτή είναι πάντα κακόβουλη και έχει ως σκοπό να μας προκαλέσει θυμό = να μας βαμπιρίσει. Αυτό είναι και το κρυφό κίνητρο των ατόμων αυτών!

Σε σχέση με το θυμό, πρώτα - πρώτα χρειάζεται να ψάξουμε τα κρυφά κίνητρα των ανθρώπων που μας προκαλούν θυμό, χτυπώντας έντεχνα κάποια ευαίσθητα σημεία ή αδυναμίες μας. Η κυριότερη αδυναμία μας είναι η έλλειψη αυτο-εκτίμησης, λόγω βιωμάτων ή δύσκολων εμπειριών στη ζωή μας. Εκεί θα πρέπει να αποκτήσουμε αντιστάσεις! Να μη "τσιμπήσουμε" δηλαδή!!!!

Εάν κάποιος π.χ. αμφισβητήσει εκ του πονηρού μία δημοσίευσή μας ή το άτομό μας, πρέπει αμέσως να καταλάβουμε τα κρυφά του κίνητρα και να μη θυμώσουμε. Αντίθετα, του απαντάμε με χιούμορ ή με τη μέθοδο "ζίου - ζίτσου" (συμφωνούμε μαζί του, αλλά...) ή δεν απαντάμε καθόλου. Έτσι προστατευόμαστε.

Γενικά, σε όλες τις περιπτώσεις, αν η κριτική που μας ασκείται μας κάνει να θυμώνουμε, σημαίνει ότι η ψυχή μας αντιδρά... και εκεί χρειάζεται να πονηρευτούμε!